- هیچگاه آنچه را نداری آشکار و هیچوقت آنچه را داری عریان، مکن.
- از تعظیم بیش از حد و تکریم نابجا بهراس، چون ریشه آن یا از جهل و یا از فتنه است.
- هر گز دوستی محتاجان را باور مکن، بلکه در زمان بی نیازی آنها و یا محتاجی خود آنچه را دیدی باور کن.
- هرگز فرد فاقد شعور و مشخصه را بدوستی مگیر.
- به مقدار تقوایت، به سعادت رسیده ای.
- استفاده به موقع از فرصت غم،غصه را از آدمی ، می زداید.
- خودبینی، عامل نابینایی است.
- بلا، فرزند سهل انگاری و بازیگوشی است.
- عجله، شتاب، ریشه ی همه ندامت ها می باشد.
- راستی، درستی، کلید گشایش است.
- تواضع ، ریشه برکت است.
- ادب، محکم ترین سپر آدمی است.
- هیچ سرندی ، همانند زمان نیست.
- هیچگاه به ضعیف تر از خود اتکال مکن.
- هیچ دردی، جانکاه تر از ، زجر نیست.
- گله،مادر یک کلاغ و چهل کلاغ است.
- ادب، گنج آشکار خداست.
- خرد، فصل تمایز آدمی است.
- جهل، ریشه تباهی است.
- سرشت حقیقت، یکرنگی است.
- هیچگاه حقت را به تعاونی معاوضه مکن.
- حسد، ابتداء جنون است.
- سکوت، یکی از مهمترین اسباب تضمین کننده ی آدمی است.
- بدی نمودن، اوج حماقت است.
- هرگز آنچه را دیگران می گویند باور مکن ، همیشه آنچه را دیگران انجام می دهند قبول کن.
- نباید فریب امروز را خورد، زیرا فردایی هست نا آشناتر از دیروز .
- گرانتر از فقر و سبکتر از جهل ، نه دیدم ، نه شناختم ، نه لمس کردم.
- پند بیش از یکبار، باید پند به خود منظور شود.
* آنچه می بافی، همان به تن داری.
* بعضی مرده ها، از زنده ها ، زنده ترند.
* به قدری مساعدت نما که از پای نیفتی.
* کجاست عدالت و کجاست پایگاه آن ؟
* آنچه دیدم ، بر خلاف آن چه خواندم بود.
* بسیار ماندن، از بسیاری رفتن است.
* راز خوشبختی، در نوع انتخاب است.
* کدام اشتباه ، فاجعه نیافرید.
* تفسیر گویای هر اندیشه ، عمل است.
منبع: کتاب نگاه عارف از استاد کاووس علیشاهی
